Wanneer het leefgroepgebeuren onder druk komt te staan door spanningen tussen jongeren in de groep, willen we kansen creeëren om die spanning letterlijk weg te laten stromen.
Met deze groep jongens wilden we kijken of het hen wel nog lukte om in elkaars aanwezigheid samen te beleven, of het nog lukte om rekening te houden met elkaar. Ze deelden aan het begin van het traject dat hun dag geslaagd zou zijn als het hen zou lukken om samen plezier te maken, als het hen zou lukken om het vandaag gezellig te houden.
Het avontuur, de speelsheid mogen toelaten en wij die los lieten in vertrouwen, gaf hen de nodige ademruimte en stimuleerde hun enthousiasme.
‘Samen de grenzen wat aftasten’ zien we namelijk ook als een manier van verbinding voelen onderling. Liever dan onderling elkaars grenzen voortdurend af te tasten.
Zo’n dag samen beleven zal misschien niet alle spanningen in het dagdagelijkse leefgroepgebeuren oplossen. Maar het samen delen van verhalen achteraf tegen begeleiders of andere jongeren in de groep zorgt dat dit groepje jongeren in hun herinnering en hun gedeelde belevenissen eigenlijk altijd een stukje verbonden zal blijven.